Een mooie grote blauwe steen. Een mooie blinkende grote blauwe steen. Ik zwijmelde helemaal weg bij die mooie verlovingsring van Kate Middleton. De ring van haar schoonmoeder. Wat een mooi gebaar. Wat moet Prins William veel van haar houden, dacht ik. Ik heb dat natuurlijk ook aan mijn vriend laten zien. “Kijk”, zei ik, “aan die ring kan je goed zien hoeveel hij van haar houdt.” Verder heb ik niets gezegd. Volgens mij is het alleen niet goed doorgekomen bij hem. Volgende week ga ik hem nog maar eens duidelijk maken, dat vrouwen dat soort ringen als verlovingsring verwachten. En dat vrouwen dus ook een bepaalde vraag verwachten. Ook al hoeft hij die ene vraag nog niet te stellen, de ring mag hij wel al geven.
Het is echt een prinsessendroom, maar dat kan toch ook niet anders als je zo’n ring om je vinger hebt zoals Kate. Vorige week was ik in een winkel waar ze dat soort ringen verkochten. De Kate Diana ring. Schitterend. Ik heb hem even om mijn vinger gehad. Heel even dacht ik aan Kate en William en toen aan mezelf en mijn vriend. En ik weet dat het kan. Misschien is de trouwerij wat minder groots dan die van Kate en William, maar ik zal me bijna net zo een prinses voelen als Kate.
Ik weet het wel, mijn vriend wil voorlopig nog niet trouwen. Toch wil ik binnenkort eens met hem naar een juwelier. Gewoon om hem te laten weten wat ik leuk vind. Dat zijn nu eenmaal ringen die nu helemaal de trend zijn: grote blinkende ringen. Opvallende ringen. Ringen waarbij andere mensen omkijken en zich allerlei dingen afvragen. Wat ze zich afvragen weet ik ook niet, maakt me niets uit. Opvallen, daar gaat het mij om.
